Task Estimation & Planning Poker

Çoğu zaman doğrudan agile/çevik çalışan yöntemler ile ilişkilendiriliyor Task Estimation (Efor Kestirimi). Bu durumun nedeni belki de hayatımıza yoğun bir şekilde scrum ritüelleri ile birlikte dahil olması olabilir. Ama aslında ister çevik çalışsın ister çevik çalışmasın herkesin yaptığı işin niteliğini ve niceliğini tahminlemek için kullanabileceği bir yöntem. Ben oldukça da eğlenceli olduğunu düşünmüşümdür hep.

Özellikle nitelik diyorum çünkü bu seans aynı zamanda ne yapılacağının, nasıl yapıalcağının da netleştirildiği bir söyleşi alanıdır aynı zamanda. Bir yandan bir ölçüde refinement yapıyorsunuz gibi de düşünebilirsiniz.

Özellikle bir de nicelik diyorum, çünkü niteliğini anladığımız işin bir de ne kadar büyük bir iş olduğunu anlamlandırmak bu aktivitenin en önemli parçası. Nicelik için gerçek anlamda bir scrum mindset’e sahipseniz story point kullanabilirsiniz. Çünkü story point adeta zamandan azade ama bir yandan da geliştirme ekibine (Burada geliştirme ekibinden kastım yazılım geliştiriciler değil, gerçek anlamda scrum’ın kabul ettiği ‘Development Team’) tamamen bağımlı bir ölçüt, bir birim. O kadar çok derinliğe ihtiyacım yok benim derseniz T-Shirt size (XS/S/M/L/XL/…) da kullanabilirsiniz. Ya da doğrudan saat cinsinden değerler de kullanabilirsiniz.

O halde temelde iki ana konumzu var: İşin Niteliği ve İşin Niceliği.

Efor belirlemek için çok sevilen yöntem: Planning Poker.

Amaç:

1. Geliştirilecek işlerin karmaşıklığını ve eforunu daha isabetli tahmin etmek.
2. Tüm ekip üyelerinin fikirlerini alarak daha gerçekçi bir değerlendirme yapmak.
3. Kişisel önyargılardan uzak, kolektif ve demokratik bir karar almak.

Nasıl Yapılır?

1. Katılımcılar ellerinde kartlar bulundurur. Kartlar yukarıda bahsettiğim gibi nicelik değerlerini içerir.
2. Bir kullanıcı hikayesi (user story) okunur ve kısaca tartışılır. Ekip, hikayenin ne içerdiğini, hangi belirsizlikleri taşıdığını konuşur.
3. Her üye, kendi tahminine göre bir kart seçer ama kimse henüz göstermez.
4. Herkes aynı anda kartını açar. Böylece kimse başkasının kararından etkilenmez.
5. Kartlar arasında fark varsa (örneğin biri 3, biri 13 verdiyse), ekip bu farkı tartışır. Genellikle en düşük ve en yüksek tahmini yapanlar fikirlerini açıklar.
6. Tartışmadan sonra yeniden oylama yapılır, genellikle 1-2 turda bir uzlaşıya varılır.

Avantajları?

• Sessiz ekip üyelerinin de katkı yapmasını teşvik eder.
• Karmaşık işler için farklı bakış açılarını ortaya koyar.
• Tahminlerin daha doğru ve ekipçe sahiplenilen bir hale gelmesini sağlar.
• Geliştiriciler arası iletişimi ve iş anlayışını geliştirir.

Özet – Nelere dikkat etmek gerekir?

• İşin niceliğini belirlerken takımın seçeceği değerler olabildiğince birbirinden ayrık olmalı ki keskin efor ayrımları oluşabilisin. Fibonacci serisi buna güzel bir örnek ama bu ayrıklığı tüm birimler için oluşturabilirsiniz.
• Bu ritüel hep uzlaşmayı, takımın bir orta noktada buluşmasını hedefler ama bu durum bir refleks haline de gelmemelidir. Çünkü bir süre sonra herkes sırf orta noktada buluşmak, aktiviteyi sonlandırmak için düşüncelerinden kolayca vazgeçebilir. Orta noktada buluşmak bir hedef olmalı ama orta yola gelenlerin neden orta yola geldiği ile ilgili mutlaka bir açıklaması olmalı.
• İster scrum olsun ister olmasın bu aktiviteyi modere eden ve oy verme hakkı da olmayan birisinin olması hep güzel olmuştur. Bu kişiyi bağımsız kılar. İstemeden de olsa bir tarafa yanaşmayı engeller.